تجزیه و تحلیل استفاده از کک نفتی/کربورایزر

عامل کربور کننده جزء اصلی کربن است، نقش کربوریزه کردن است.
در فرآیند ذوب آهن و محصولات فولادی، اتلاف ذوب عنصر کربن در آهن مذاب اغلب به دلیل عواملی مانند زمان ذوب و زمان گرم شدن بیش از حد طولانی افزایش می یابد، در نتیجه محتوای کربن در آهن مذاب نمی تواند به مقدار نظری مورد انتظار برسد. پالایش
به منظور جبران مقدار کربن از دست رفته در فرآیند ذوب آهن و فولاد، مواد حاوی کربن اضافه شده را کربوریزر می نامند.
عامل کک کننده نفت را می توان در ریخته گری چدن خاکستری استفاده کرد، محتوای کربن به طور کلی 96 ~ 99٪ است.

انواع مختلفی از مواد خام عامل کربنات کننده وجود دارد، فرآیند تولید تولید کنندگان عامل کربور کننده نیز متفاوت است، کربن چوب، کربن زغال سنگ، کک، گرافیت و غیره وجود دارد.
کربورایزر با کیفیت بالا به طور کلی به کاربراتور گرافیتی اشاره دارد، در شرایط دمای بالا، آرایش اتم های کربن مورفولوژی میکروسکوپی گرافیت را نشان می دهد.
گرافیت سازی می تواند محتوای ناخالصی های موجود در کربوریزر را کاهش دهد، محتوای کربن کربوریزر را افزایش داده و محتوای گوگرد را کاهش دهد.

انواع مختلفی از کاربراتور وجود دارد و شاخص کیفیت کاربورایزر یکنواخت است. روش زیر برای تشخیص کیفیت کاربورایزر آورده شده است:

1. محتوای آب: میزان آب کاربورایزر باید تا حد امکان کم باشد و میزان آب آن باید کمتر از 1٪ باشد.

2. محتوای خاکستر: شاخص خاکستر کاربراتور باید تا حد امکان پایین باشد. محتوای خاکستر کربوریزر کک نفتی کلسینه شده نسبتا کم است، حدود 0.5 تا 1٪.

3، تبخیر: تبخیر بخش بی اثر کاربراتور است، تبخیر بستگی به دمای کلسینه یا کک کربوریزر و فرآیند تصفیه دارد، تبخیر کربورایزر به درستی پردازش شده زیر 0.5٪ است.

4. کربن ثابت: کربن ثابت کاربورایزر، بخش واقعاً مفید کاربورایزر است، هر چه مقدار کربن بالاتر باشد، بهتر است.
با توجه به مقدار شاخص کربن ثابت کاربراتور، کاربراتور را می توان به گریدهای مختلفی مانند 95٪، 98.5٪، 99٪ و غیره تقسیم کرد.

5. محتوای گوگرد: محتوای گوگرد در کربوریزر یک عنصر مضر مهم است و هر چه مقدار آن کمتر باشد، بهتر است. میزان گوگرد کربوریزر به میزان گوگرد مواد خام کاربورایزر و دمای کلسینه بستگی دارد.